Medycyna estetyczna oferuje skuteczne metody, które pomagają w powstrzymywaniu procesu starzenia. Do najczęściej wykonywanych zabiegów należą te z użyciem toksyny botulinowej oraz kwasu hialuronowego. Chociaż obie te substancje mają na celu poprawę wyglądu skóry, różnią się mechanizmem działania, wskazaniami do zabiegu oraz trwałością efektów. Co wybrać? Mamy nadzieję, ze poniższy artykuł odpowie na wiele z zadawanych przez Was pytań.
Botoks i kwas hialuronowy – co to takiego?
Niewiele osób wie, że toksyna botulinowa typu A, popularnie nazywana botoks, BTX lub botulina, to inaczej owiany złą sławą jad kiełbasiany, który produkowany jest przez bakterię Clostridium botulinum. Choć substancja ta w wysokich stężeniach jest dla ludzkiego organizmu wysoce szkodliwa, to jej lecznicze działanie zaczęto wykorzystywać od lat 70. Początkowo botoks stosowany był w celu leczenia nieprawidłowego ustawienia oczu, a w neurologii w leczeniu spastyczności mięśniowej. Przy okazji podawania toksyny botulinowej w celu leczenia zeza zauważono, że skutkiem ubocznym zabiegu było wygładzenie zmarszczek wokół oczu. Rozpoczęło to badania nad opracowaniem bezpiecznych dawek w celu wykorzystania jej również w medycynie estetycznej.
Obecnie botoks należy do najbardziej popularnych metod wygładzania zmarszczek mimicznych, do których należą zmarszczki wokół oczu (tzw. kurze łapki) i na czole oraz zmarszczka między brwiami (tzw. lwia zmarszczka). Toksyna botulinowa podawana w platyzmę wpływa na poprawę owalu twarzy, a zaaplikowana w obszar mięśni szczęk skutecznie leczy bruksizm (zgrzytanie zębami). Nadal z powodzeniem stosowana jest w okulistyce do leczenia zaburzeń koordynacji gałki ocznej, a w neurologii do leczenia migren i zmniejszania napięcia mięśni.
Kwas hialuronowy jest natomiast naturalnym składnikiem skóry, który odpowiada za jej nawilżenie i elastyczność. Występuje naturalnie w komórkach tkanki łącznej i jest odpowiedzialny za utrzymanie odpowiedniego poziomu nawilżenia poprzez zatrzymywanie w nich wody. Pobudza też fibroblasty do produkcji nowego kolagenu i elastyny, które są głównym budulcem komórek skóry . Stad, gdy wraz z wiekiem jego ilość w skórze maleje, prowadzi to do utraty nawilżenia skóry i pojawienia się zmarszczek. Wraz z postępującym brakiem zasobów kwasu hialuronowego, drobne zmarszczki z czasem zmieniają się w bruzdy, a twarz traci na objętości.
Różnice w działaniu toksyny botulinowej i kwasu hialuronowego
Botoks jest neurotoksyną, która działa poprzez blokowanie przekazywania impulsów nerwowych do mięśni. Prowadzi to do ich czasowego paraliżu, co zapobiega skurczom mięśni odpowiedzialnym za powstawanie zmarszczek mimicznych, takich jak kurze łapki wokół oczu, poprzeczne zmarszczki na czole oraz lwie zmarszczki między brwiami. To właśnie blokowanie impulsu nerwowego powoduje, że toksyna botulinowa zmniejsza napięcie mięśniowe w żwaczach, które przyczyniając się do leczenia bruksizmu. Preparaty z toksyną botulinową wstrzykiwane są domięśniowo w kontrolowanych dawkach o małym stężeniu.
Kwas hialuronowy (HA) natomiast jest substancją silnie wiążącą wodę. To właśnie ze względu na swoje higroskopijne właściwości w medycynie estetycznej pełni rolę środka nawilżającego oraz wypełniacza. Cząsteczki kwasu hialuronowego mogą posiadać różną wielkość, co ma wpływ na różne zastosowania w medycynie estetycznej. Wykorzystuje się je w celu wypełniania zmarszczek, modelowania konturów twarzy, przywracania objętości oraz poprawy nawilżenia skóry. W zależności od ich przeznaczenia, sięga się po odpowiednie preparaty z kwasem hialuronowym, podając je śródskórnie, podskórnie lub podmięśniowo.
Botoks czy kwas hialuronowy – co daje trwalszy efekt?
Trwałość efektów zabiegów z użyciem toksyny botulinowej i kwasu hialuronowego różni się znacznie. Efekty działania botoksu utrzymują się zazwyczaj od 3 do 6 miesięcy. Najczęściej jego działanie utrzymuje się w granicach 4-5 miesięcy. W przypadku kwasu hialuronowego, efekty mogą być widoczne od 4 do 18 miesięcy . Preparaty, które zawierają kwas hialuronowy o dużych cząsteczkach są znacznie bardziej trwałe. Drobnocząsteczkowe, natomiast, zmetabolizują się dużo szybciej, w więc trwałość efektu będzie znacznie krótsza.
Należy podkreślić, że zarówno w wypadku botoksu, jak i kwasu hialuronowego na trwałość efektów wpływa mają indywidualne cechy pacjenta. Należą do nich: wiek, tempo metabolizmu, styl życia czy zwiększona aktywność fizyczna.
Botoks czy kwas hialuronowy – różnice we wskazaniach do zabiegu
Wskazania do zabiegu z użyciem toksyny botulinowej obejmują głównie zmarszczki mimiczne, które powstają w wyniku aktywności mięśni twarzy. Botoks jest idealny do redukcji zmarszczek na czole, wokół oczu oraz między brwiami. Znakomicie sprawdza się również w przypadku leczenia nadpotliwości np. dłoni czy stóp, a także w korekcji bruksizmu, przyczyniając się do zablokowania żwaczy, co często daje efekt wyszczuplenia dolnych partii twarzy.
Kwas hialuronowy natomiast jest stosowany do wypełniania zmarszczek statycznych, które są widoczne nawet w spoczynku, oraz do modelowania i przywracania objętości twarzy. Jest skuteczny w wypełnianiu bruzd nosowo-wargowych, powiększaniu ust, korekcie opadających policzków oraz modelowaniu konturów twarzy.
Botulina czy kwas hialuronowy – kiedy pierwsze efekty?
Pierwsze efekty po zabiegu z użyciem toksyny botulinowej są zazwyczaj widoczne po kilku dniach od zabiegu, a pełny efekt osiąga się po około 1-2 tygodniach. W przypadku kwasu hialuronowego efekty są widoczne od razu po zabiegu, chociaż ostateczny rezultat można ocenić po kilku dniach, kiedy zniknie obrzęk i ewentualne siniaki, a kwas hialuronowy zwiąże wodę.
Co wybrać – kwas hialuronowy czy toksynę botulinową?
Wybór między toksyną botulinową a kwasem hialuronowym zależy od indywidualnych potrzeb pacjenta oraz specyfiki problemów skórnych. Botoks jest najlepszym wyborem dla osób, które chcą zredukować zmarszczki mimiczne i zapobiec ich pogłębianiu. Kwas hialuronowy natomiast sprawdzi się u osób, które chcą wypełnić głębokie zmarszczki, przywrócić objętość twarzy oraz poprawić jej kontur. Jednak decyzja o zastosowaniu danego preparatu powinna być zawsze indywidualnie omówiona z lekarzem.
Oba zabiegi to popularne i skuteczne narzędzia w medycynie estetycznej, które różnią się mechanizmem działania, wskazaniami do zabiegu oraz trwałością efektów. Wybór odpowiedniego z nich zależy od specyficznych potrzeb pacjenta oraz oczekiwanych rezultatów. Dlatego zawsze najlepszym rozwiązaniem jest konsultacja z doświadczonym specjalistą, który pomoże podjąć najlepszą decyzję i osiągnąć zadowalające efekty w walce z oznakami starzenia.
