Leczenie bruksizmu

Bruksizm, zdefiniowany jako parafunkcjonalna aktywność mięśni żwaczy, charakteryzuje się nawykowym zaciskaniem i/lub zgrzytaniem zębami, niezwiązanym z fizjologicznymi funkcjami, takimi jak żucie czy połykanie. Stanowi on istotny problem kliniczny, dotykający znaczną część populacji globalnej. Szacuje się, że bruksizm dotyczy od 8% do 31% dorosłych i dzieci, przy czym częstość występowania może się różnić w zależności od kryteriów diagnostycznych, metody badania i badanej populacji.
Uważa się, że na rozwój bruksizmu wpływają czynniki genetyczne, środowiskowe (spożycie alkoholu, kofeiny, palenie tytoniu oraz zażywanie niektórych leków, np. antydepresantów z grupy SSRI), psychologiczne (stres, lęk, depresja i inne zaburzenia psychiczne) i anatomiczne (wady zgryzu, nieprawidłowości w stawach skroniowo-żuchwowych).

Rozpoznanie bruksizmu opiera się na zebraniu dokładnego wywiadu, badaniu klinicznym i, w niektórych przypadkach, na badaniach dodatkowych.

Objawy subiektywne (zgłaszane przez pacjenta):

Bóle głowy, szczególnie poranne, zlokalizowane w okolicy skroniowej lub potylicznej.

Bóle mięśni żwaczy, uczucie sztywności i zmęczenia w okolicy szczęki.

Ból w stawie skroniowo-żuchwowym (SSŻ).

Ograniczenie ruchomości żuchwy.

Nadwrażliwość zębów na temperaturę i dotyk.

Szumy uszne, zawroty głowy.

Zaburzenia snu, zmęczenie w ciągu dnia.

Świadomość zaciskania lub zgrzytania zębami (często relacjonowane przez partnera).

Objawy obiektywne (stwierdzane podczas badania klinicznego):

Starcie zębów (atrycja), szczególnie na powierzchniach żujących i brzegach siecznych.

Pęknięcia szkliwa i zębiny.

Hipertrofia (przerost) mięśni żwaczy.

Bolesność palpacyjna mięśni żwaczy.

Bolesność palpacyjna stawów skroniowo-żuchwowych.

Klikanie, przeskakiwanie lub trzeszczenie w stawach skroniowo-żuchwowych.

Odciski zębów na języku i policzkach (tzw. „scalloped tongue”).

Powiększone wyrośla kostne (egzostozy) na kościach szczęki i żuchwy.

Leczenie bruksizmu – na czym polega zabieg

W naszej klinice leczymy objawy bruksizmu przy użyciu preparatu toksyny botulinowej. Ostrzyknięcie nią mięśni żwaczy wykazujących się nadmierną aktywnością sprawia, że zakończenia nerwowe przestają otrzymywać sygnał, który przyczynia się do ich wzmożonego działania. Toksyna botulinowa jest lekiem podawanym iniekcyjnie. Od wielu lat stosowana jest w okulistyce w leczeniu kurczu mięśni oczu, czyli tzw. zeza. Od niemal 30 lat stosowana jest również u pacjentów neurologicznych w leczeniu spastyczności mięśniowej.

Preparat wstrzykuje się przy użyciu bardzo cienkiej igły. Zabieg trwa bardzo krótko i nie ma potrzeby stosowania dodatkowego znieczulenia miejscowego. Jedyne objawy uboczne to chwilowe uczucie pieczenia.

Jak długo utrzymuje się efekt?

Efekt leczenia utrzymuje się około 6 miesięcy, po czym blokada aktywności mięsni żwaczy przestaje działać. Zabieg można wielokrotnie powtarzać, a kolejne zabiegi są równie skuteczne.