Leczenie trądziku
Skuteczne terapie leczenia trądziku oraz przyczyn jego powstawania.
Zabieg
W ostatnich latach podejście do przyczyn trądziku zmieniło się. Nadal jako główne czynniki wylicza się nadprodukcję łoju i zaburzenia rogowacenia ujść tzw. jednostek włosowo-łojowych. Obecnie jednak uważa się, że początkiem zmian są procesy zapalne i zaburzenia immunologiczne, toczące się w obrębie skóry, wywoływane m.in. przez bakterie Propionibacterium acnes.
Nadmierne rogowacenie naskórka nasila stan zapalny oraz produkcję łoju, prowadząc do powstania mikrozaskórników, a następnie do zaskórników zamknietych. Znajdują się w nich idealne warunki do rozwoju bakterii beztlenowych, które powodują zmianę składu łoju, jeszcze bardziej nasilając stan zapalny w skórze. W dalszej kolejności dochodzi do powstawania zmian krostkowych, guzkowych nacieków zapalnych, a nawet torbieli ropnych, przetok oraz procesu bliznowacenia.
Istotne znaczenie w zapoczątkowaniu zmian trądzikowych mają również zależności miedzy komórkami skóry a układem neuroendokrynnym. Udowodniono, że sebocyty (komórki budujące gruczoły łojowe) mają zdolność do produkcji szeregu substancji zapalnych i biorą udział w metabolizmie hormonów płciowych. Wyjaśnia to sytuację, w której mimo objawów sugerujących nadmiar androgenów stężenia tych hormonów pozostają prawidłowe. W takim wypadku przyczyną jest nadmierna reaktywność komórek receptorowych w skórze.
Trądzik to nie tylko problem nastolatków. Badania wskazują, że do rozwoju trądziku u osób dorosłych przyczyniają się czynniki środowiskowe, w tym dieta z wysokim indeksem glikemicznym. Wpływa ona na zwiększoną produkcję androgenów, a także na procesy zapalne toczące się w obrębie skóry. Właśnie taki efekt wywołują wysokoglikemiczne produkty mleczne. Jednocześnie podkreśla się korzystny wpływ spożywania jogurtów. Do nasilenia się zmian zapalnych w skórze wpływa także wysokoprzetworzona żywność oraz jedzenie typu fast food.
Znaczącą rolę w trądziku dorosłych odgrywa też stres. Stymuluje on bowiem wydzielanie przez korę nadnerczy hormonów nasilających działania androgenów i mających wpływ na rozwój łojotoku i trądziku.
Zdarza się, że zmiany zapalne są wywołane czynnikami miejscowymi, takimi jak powtarzające się pocieranie np. noszenie kasku, plecaka) lub niewłaściwa pielęgnacja skóry. Stosowanie produktów miejscowych zawierających oleje roślinne, wazelinę) czy preparaty barwione mogą prowokować zmiany zaskórnikowe i zapalne. Mówimy wtedy o tzw. trądziku kosmetycznym.
W przypadku osób często korzystających z basenów czynnikiem zaostrzającym zmiany chorobowe może okazać się chlor. Aby tego uniknąć zaleca się korzystanie z basenów ozonowanych.
Trądzik może zostać wywołany również przez niektóre leki np. steroidy anaboliczne, glikokortykosteroidy, ACTH, leki przeciwpadaczkowe, przeciwdepresyjne, barbiturany czy witamina B12.
W przypadku kobiet, trądzik często kojarzony jest z zaburzeniami hormonalnymi. Do najczęstszych, w których trądzik występuje jako jeden z objawów, należą: zespół policystycznych jajników, hiperandrogenizm, zaburzenia miesiączkowania, torbiele jajników, łysienie androgenowe, hirsutyzm, wrodzony przerost nadnerczy. W powyższych sytuacjach ważna jest właściwa diagnostyka oraz odpowiednie leczenie hormonalne, które można kojarzyć z równoczesnym leczeniem dermatologicznym.
Zmiany trądzikowe u osób dorosłych lokalizują się głównie w okolicach dolnej części twarzy, żuchwy, brody i okolic ust. Zazwyczaj nie są bardzo nasilone, ale z tendencją do długiego utrzymywania się.
Jak działa
Jak działa
Leczenie powinno być indywidualnie dobrane do potrzeb pacjenta. Podstawą leczenia powinno być leczenie przyczynowe, hamujące toczące się w obrębie skóry procesy zapalne i zaburzenia rogowacenia. Zapobiega to procesom bliznowacenia, zmniejszając ryzyko powstania tzw. blizn potrądzikowych. Leczenie powinno wiązać się z jednoczesnym ograniczeniem czynników środowiskowych mających wpływ na zaostrzenie zmian. W przypadkach zaburzeń hormonalnych uzasadnione może się też okazać leczenie hormonalne.
W terapii trądzika mamy do dyspozycji szereg leków miejscowych, wśród których lekami pierwszego rzutu powinny być retinoidy, nadtlenek benzoilu, kwas azaleinowy lub antybiotyki działające miejscowo. W poważniejszych przypadkach mamy do dyspozycji antybiotyki takie jak tetracykliny, makrolidy czy azytromycynę.
Najskuteczniejszym lekiem stosowanym w ciężkich, opornych postaciach trądziku (również przebiegającego z bliznowacenim) jest izotretynoina. Wpływa na cztery podstawowe przyczyny trądziku: produkcję łoju, nadmierne rogowacenie, stan zapalny oraz kolonizację Propionibacterium acnes. W rękach doświadczonego lekarza i świadomego pacjenta lek jest bezpieczną i skuteczną bronią w walce z trądzikiem.
Co jednak w przypadku osób dorosłych, które nie mają tak nasilonych zmian, ale chcą również wygrać z trądzikiem? Do dyspozycji są specjalistyczne zabiegi oparte na silnych peelingach lekarskich z użyciem takich składników jak kwas salicylowy, pirogronowy, azaleinowy, trójchlorooctowy czy pochodne retinoidów. Są wśród nich również peelingi złożone, jak np. Acnelan dedykowany właśnie do leczenia zmian trądzikowych. Odpowiednio dobrana terapia oraz systematyczność wykonywanych zabiegów mogą okazać się doskonałym rozwiązaniem dla pacjentów z nieznacznie nasilonymi zmianami, którzy chcą skutecznie poprawić kondycję swojej skóry.
Wskazania
Wskazania
- zmiany zapalne skóry
- nadmierne wydzielanie sebum
- rozszerzone pory
- zaskórniki
Efekt zabiegu
Efekt zabiegu
Pacjencie po skutecznej terapii zyskują większą pewność siebie. Ich samopoczucie ulega znacznej poprawie, gdy widzą efekty zabiegowe. Kondycja ich skóry poprawia się, zmiany stają się mniej widoczne, stany zapalne zmniejszone. Skutecznie dobrana terapia normalizuje procesy rogowacenia naskórka, odbudowuje barierę skórną, redukuje florę bakteryjną, poprawia funkcjonowanie gruczołów łojowych oraz transportu substancji aktywnych do skóry